مغازه ی خودکشی

از رمان های پرفروش در اروپا و آمریکا

فیلمی بر اساس این کتاب در سال 2012 ساخته شده است.

نقد و بررسی کتاب مغازه‌ خودکشی

«رمانی شگفت‌انگیز، سرخوشانه و در عین حال حاوی کمدی دارک»

ژان تولی طراح، فیلم‌ساز، مجری تلوزیون، و نویسنده‌ی ده کتاب است که یکی از آن‌ها بر اساس زندگی ورلن است. «مغازه‌ خودکشی» به زبان فرانسوی نوشته شده و توسط سو دیسون ترجمه شده است.

در کتاب مغازه خودکشی آقای تولی خواننده را با دنیایی آشنا می‌کند که مدرن‌شده‌ی داستان «خانواده‌ی آدامز» است. مغازه خودکشی درباره‌ی خانواده‌ی توواچه است که دکانی به نام مغازه خودکشی را می‌گردانند. این خانواده با مرگ درگیر هستند، و شعار آن‌ها که روی ساک‌های خریدشان نوشته شده، این است: «آیا در زندگی سراسر شکست خورده‌اید؟ ما به شما کمک می‌کنیم در مردن موفق شوید!»

خانم توواچه معجون‌های سمی اختصاصی درست می‌کند و همسرش میشیما رئیس مغازه و خانواده است. آن‌ها دو فرزند به نام‌های وینسنت و ماریلین دارند. اسم این بچه‌ها برگرفته‌شده از افراد مشهوری است که در خودکشی موفق بوده‌اند. این دو فرزند در کارهای مغازه مشارکت دارند و هر دو از اختلالات روان‌شناختی مخصوص به خود رنج می‌برند.

آن‌ها فرزند سومی به نام آلن نیز دارند، که شاد و سرزنده است و جو غم‌انگیز را خراب می‌کند. او کسب‌وکار خانودگی را با جایگزین کردن سیب‌های سالم به جای سیب‌های سمی و کند کردن تیغ‌ها خراب می‌کند.

جهانی که داستان در آن رخ می‌دهد تا حدودی پساآخرالزمانی است. در این جهان لایه‌ی اوزون تخریب شده و مکررا باران‌های اسیدی می‌بارد و کبوترها در صورت پرواز در مناطق خاصی از شهر می‌میرند. تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای مانند تلوزیون سه بعدی وجود دارد که با وجود آن‌ها گوینده‌ی خبر درست در کنار شما قرار دارد و اگر دوست داشته باشید می‌توانید او یا دامنش را لمس کنید.

چنین دنیای متفاوتی شخصیت‌های متفاوتی می‌پروراند. افراد به طور روزانه به دنبال خودکشی هستند و درباره‌ی اینکه چه روشی از همه بهتر است با میشیما و مادام توواچه مشورت می‌کنند. تمام این دنیا، به‌غیر از آلن، شبیه کارتون خانواده‌ی آدامز است.

این دنیا و آدم‌هایش به‌قدری غیر واقعی به نظر می‌رسند که هیچ تعجب نمی‌کنیم وقتی می‌فهمیم که به بچه‌ها -که به‌طور قانونی مستلزم داشتن حق زندگی هستند- شکلات‌هایی می‌دهند که معلوم نیست سمی هستند و یا فقط از شکر تهیه شده‌اند؛ یا زمانی که می‌فهمیم به مربی‌های ورزش ست سپوکو فروخته می‌شود.

آلن با خوشحالی تلاش خانواده‌اش برای تبلیغ خودکشی را تخریب می‌کند، و به مرور زمان، هر یک از افراد خانواده از این بابت از او تشکر می‌کنند. ماریلین، که معتقد است به او سمی تزریق شده که باعث می‌شود هرگاه بخواهد کسی را ببوسد، آب دهانش تبدیل به سمی کشنده برای آن فرد خواهد شد. زمانی که ماریلین متوجه می‌شود نمی‌تواند پسری که دوست دارد را ببوسد، بسیار ناراحت می‌شود.

وینسنت که با میگرن‌ و کابوس‌های وحشتناک سروکله می‌زند، یاد می‌گیرد که احساسات منفی خود را به کارهای هنری منتقل کند؛ این کار دردی که تجربه می‌کند را کاهش می‌دهد. خانم توواچه متوجه می‌شود که مهارت‌های زیادی در آشپزی، و نه فقط درست کردن سم، دارد. و میشیما توواچه زمانی که احساس می‌کند که کل خانواده‌اش به خاطر جذب شدن به سمت تفکر مثبت آلن او را ترک کرده‌اند، دچار بحران روانی می‌شود.

سو دیسون به‌عنوان مترجم کاری شگفت‌انگیز انجام داده است، و هیج یک از شوخی‌های آقای تولی را جا نینداخته است. و آقای تولی نویسنده‌ای شگفت‌انگیز است که طرفداران کارتون خانواده‌ی آدامز و سریال‌های «خودکشی بانی» و «ادوارد گوری» از آن لذت خواهند برد.

رمان مغازه خودکشی رمانی شگفت‌انگیز است. رمانی سرخوشانه و در عین حال حاوی کمدی دارک است. با اینکه پایان داستان خواننده را شگفت‌زده نمی‌کند، واضحا مشخص است که آلن در نهایت پسر توواچه است. این کتاب به واقع کتابی سرخوشانه و عجیب‌وغریب است.