بخت بیدادگر

همه ی آن هایی که در اروپای حدفاصل سال های آغازین دهه ی چهل تا پایان دهه ی هشتاد قرن بیستم زندگی کرده اند، زیستن شان تجربه ی عجیب و منحصربه فردی بوده است که شاید بتوان این تجربه را در تاریخ انسان یگانه دانست. تجربه ی زیسته ی مردم اروپای شرقی، خاصه مردم کشور چکسلواکی سابق و شهر پراگ، آن هم در فاصله ی جنگ جهانی دوم تا وقایع بهار پراگ 1968، هنوز که هنوز است روایت لحظه به لحظه اش سرشار از شگفتی ست. «زیر تیغ ستاره ی جبار: داستان یک زندگی در پراگ 1941 – 1968» روایت یکی از زندگی های اعجاب انگیز یکی از شهروندان پراگ، از آن سال های پرتلاطم است؛ داستان اشغال ها، اردوگاه های نازی، سال های پس از جنگ و دیوار برلین، بهار پراگ و رژه ی تانک ها و سربازان شوروی و شکست جنبش بهار پراگ؛ روایت تلاش انسانی زیر تیغ برای آن که فقط بتواند زنده بماند. «هدا مارگولیوس کووالی» در کتابی با ظاهر زندگی نامه ی خودنوشت، به اعماق جانکاه ترین لحظه های روح و جسم بشری نقب زده و بسیاری از باورها، شکل نگاه کردن ما به جهان و شیوه ی برخوردمان با مصائب زندگی را به چالش می کشد. «زیر تیغ ستاره ی جبار: داستان یک زندگی در پراگ 1941 – 1968» کتابی ست که خواننده اش را به دلسوزی فرا نمی خواند، بلکه با اشتراک گذاشتن ساده و شورانگیز همه ی هراس های سالیان سال زیستن در وحشتش، اعماق فجایع حکومت های خودکامه و توتالیتر را روایت می کند. «هدا مارگولیوس کووالی» در «زیر تیغ ستاره ی جبار: داستان یک زندگی در پراگ 1941 – 1968» نشان می دهد که چطور جبّاران، همه ی معناهای زندگی و اخلاق انسانی را ویران کرده و ارزش های جوامع بشری را به نابودی می کشانند.