کتاب فنون نگارش طنز در ادبیات نمایشی

نویسنده در بخش «بیونامه» با لحنی طنز به معرفی خود و علاقه اش به نوشتن طنز پرداخته است. او همچنین در بخش پیش گفتار کتاب به الزامات طنزنویسی، مصیبت ها ، الگوها و مخاطره های طنزنویسی اشاره کرده است. در مقدمه نیز روش خود را برای نگارش این کتاب تشریح کرده است.این کتاب شامل دو فصل مجزاست؛ در فصل اول نویسنده مطالب خود را با موضوع طنز در سرفصل هایی به این شرح بیان کرده است: ریشه ها ، کمدی و تراژدی مفهوم تعاریف طنز، ماهیت و ویژگی های طنز ، عدالت محوری طنز ، صراحت و بی احساسی طنز ، نفی تابوها در طنز ، بی انصافی طنز ، موجه شدن امور غیرموجه ، پوشش کمیک طنز ، بازی با معانی در طنز ، اتفاقات طنز ، قهرمانان طنز ، اعتراض آمیز بودن طنز، اصلاحات طنز ، حقیقت نمایی در طنز ، تلطیف افکار در طنز ، شانس ها و تصادف های هدفمند در طنز ، آشنایی زدایی در طنز ، انسانی بودن طنز ، تقلیل امور متعالی به غیرمتعالی در طنز ، جایگزینی عواطف، صفت ها یا قیدها به جای…، بازنمایی (به خاطر آوردن) طنز ، خنداندن و پایان خوش در طنز ، اجتماعی بودن طنز ، ارضای حس برتری جویی ، سوژه طنز ، الگوهای نمایشی کردن طنز از امور اجرایی.در فصل دوم نیز ابتدا بخشی به تحلیل فرم اختصاص داده شده و سپس با عنوان داستان، گام های اول برای نگارش داستان طنز ، بررسی داستان طنز ، آغاز میانه و پایان داستان ، موقعیت در کمدی و موقعیت های ایجادشده برای شخصیت کمدی تشریح شده اند.در بخش سوم نیز نویسنده 15 وضعیت نمایشی برای طراحی داستان های طنز را به این شرح مورد بررسی و تعریف قرار داده است: وضعیت تلافی ، وضعیت اشتباه ، وضعیت عدم تناسب علت و معلول ، وضعیت تکرار ، وضعیت انتخاب بر سر دوراهی ، وضعیت شانس و تصادف ، وضعیت عناصر متضاد و متناقض ، وضعیت تداخل رویدادها ، وضعیت اغراق ، غلو و دست کم گیری ، وضعیت جابه جایی ، وضعیت براساس رفتار و صفات انسانی، وضعیت جنسی و عاطفی ، وضعیت مرگ ، وضعیت مذهب ، وضعیت گناهکاران بی تقصیر.نویسنده در دیگر بخش های کتاب به تعریف ساختار، ساختار و عناصر طرح دراماتیک ، نحوه حل مشکلات و برداشتن موانع ، شخصیت کمدی و کمدین و شخصیت کمدی، گفت وگو و ویژگی های گفت وگوهای طنز براساس موارد بالا، شیرین کاری و طرح های غیردراماتیک، درباره طنز و فانتزی، طنز و فانتزی پرداخته است.