کتاب پژوهشی در ادبیات شفاهی سمنان

ادبیّات شفاهی پربارترین بخش فرهنگ مردم و قلب تپندة فرهنگ و ادبیّات هر مرز و بوم است. این گنجینه ‌گرانقدر، زادة تجربه‌های زندگی، احساسات و اندیشه‌های مشترک افراد یک جامعه است و چه بسا برترین و والاترین آثار هر ملّتی و قومی از این سرچشمه بهره گرفته و سیرآب شده است. در ادبیّات فارسی و زبان سمنانی، اگر کسی به هر دلیلی نتواند منظور خود را صریح بیان کند؛ از «کنایه» استفاده می‌کند. کنایه یکی از صورت‌های بیان پوشیده و شیوة هنری گفتار است. در این کتاب به پژوهش در ادبیات شفاهی سمنان، با نگاهی به تمثیل و مثل، کنایه، طنز و ریشه های تاریخی امثال و حکم پرداخته شده است.