کتاب ثانیه های سوخته

شسته ام از تن خود زخم کهنسالی را
شوق فریادرسی بود و زدم فالی را
با تو لبریزترین جام جهان خواهم شد
تا فراموش کنم این همه بدحالی را
عشق آمد گره از پای دلم باز کند
تا که برپا کنم این جشن سبک بالی را
« از صدای سخن عشق ندیدم خوش تر»
می سپارم به جهان این اثر عالی را
عشق آرام عمیقم به تو برمی گردم
یافتم در غم دریای تو خوشحالی را …