کتاب نه مرغ دریایی، نه ستاره فقط باران

ملت لیتوانی را اغلب ملتی شاعرپرور و سرزمین شان را، سرزمین شعر می دانند. شعر در ادبیات لیتوانیایی جایگاه ویژه ای دارد. دلایل تاریخی مختلفی باعث شده است که شعر در لیتوانی پیشینه ی بیشتری از نثر داشته باشد. نسل های مختلف شاعران لیتوانیایی با سروده های خود ملت لیتوانی را ساخته و پرداخته و راهبری کرده اند. شعر لیتوانی ریشه های ژرفی در سنت کهن و عمیق ترانه های مردمی و عامیانه دارد. در فرهنگستان علوم لیتوانی تا به امروز تقریبا نیم میلیون از متون مکتوب ترانه های عامیانه ثبت و نگهداری شده است. این سنت نیرومند ترانه های محلی در سروده های غنایی و رمانتیک شاعران لیتوانیایی از نسل های مختلف بازتاب یافته است.