کتاب دیوان نیر تبریزی

دیوان اشعار نیر تبریزی دربردارندۀ سه بخش است:الف) مثنوی آتشکده: در مراثی است و تعداد ابیات آن 2086 بیت است، این مثنوی را به سال 1309 هجری سروده و در پایان آن گفته است:بس که دل سوز آمد این نظم رده آمد از هاتف به نام آتشکدهشکر کاین منظومۀ مشکین ختام در هزار و سیصد و نه شد تمامب) لآلی منظومه: دربردارندۀ قصاید و قطعات و مراثی و مدایح [و رباعیات و مفردات] در اوزان و بحور مختلف که دارای 959 بیت است که در حدود سال های 1314 1315 سروده است. در مطاوی آن چند نوحۀ ترکی و در پایان غزلی از حجت الاسلام آخوند ملامحمد و دو قصیدۀ فارسی از نیاز برادر صاحب ترجمه آمده است.ج) دیوان غزلیات: دربردارندۀ غزلیات، رباعیات، مفردات، ساقی نامه و سه قصیدۀ عربی اوست. تمام این مجموعه ابتدا به دست حاج میرزا علی اکبر عماد مدون شده و بعد در سال 1347 شمسی با مقدمه و حواشی حاج میرزا عبدالرسول احقاقی چاپ شده است و دارای حدود پنج هزار بیت است