کتاب زمینه ارتباطات جمعی

یکی از مباحث مهم درحوزه ارتباط جمعی پرداختن به کشورهای درحال توسعه یا کشورهای جنوب و شیوه تقلید این کشورها از رسانه های غربی است. در کتاب حاضر پیامدهای سیاست تقلید برای کشورهای در حال توسعه و روند نهادهای اجتماعی ارتباط جمعی این کشورها از نظام سنتی به نظام صنعتی و نوگرا مورد بحث قرار گرفته و به مورد شناسی ایران توجه بیشتری شده است. فصل اول این کتاب به طور اختصار، به پیشینه تاریخی ارتباطات توجه دارد و فصل دوم به فرایند ارتباط می پردازد و یک تعریف کلی از فرایند ارتباط و الگوی ارتباطی می دهد. فصل سوم با دقت به مقوله ارتباط جمعی می پردازد و تفاوت ارتباط جمعی را با سایر ارتباطات مشخص می کند. فصل چهارم به ماهیت و کارکرد ارتباطات اختصاص دارد و آثار کارکرد ارتباطات را تعیین می کند. فصل پنجم شیوه های عادت به رسانه های ارتباط جمعی را در سنین متفاوت مشخص می کند و به ترتیب، به پژوهش های مختلفی که در کشورهای ایران و ژاپن و آمریکا در زمینه ارتباط جمعی انجام شده است، اشاره می کند. در فصل ششم به ارتباطات در کشورهای در حال توسعه پرداخته می شود. فصل بعدی نهادهای اجتماعی ارتباط جمعی را در کشورهای در حال گذار از نظام سنتی به نظام صنعتی و نوگرا مورد مطالعه قرار می دهد. در فصل هشتم به نهادهای اجتماعی ارتباط جمعی در کشورهای عربی پرداخته می شود. فصل نهم توجه خواننده را به نهادهای اجتماعی ارتباط جمعی در کشور روسیه قبل و بعد از فروپاشی نظام کمونیستی جلب می کند. و بالاخره در فصل پایانی نهادهای اجتماعی ارتباط جمعی در جمهوری خلق چین مورد بررسی قرار می گیرد.