کتاب ازدواج مقدس

حدود دویست و پنجاه سال است که مقوله ازدواج مقدس و به وضوح ازدواج با محارم درجه اول که در ایران پیش از اسلام، به ویژه در نیمه دوم حکومت ساسانیان رایج بود می گذرد.دو طرف این مناقشات، زرتشتیان مزدیسنی مغان که اکثریت زرتشتیان ساکن در هند ( پارسیان ) بودند و زرتشتیان ایران ( گبرها، مجوس ) قرار داشتند. این ماجرا از سویی عدم آشنایی پارسیان نسبت به مآثر گذشته و به ویژه تعصب سختی بود که به دین خود داشتند و از دیر زمان، حتی در دوران ساسانیان مورد سوال و انتقاد و گاه تحقیر ملل و مذاهب دیگر قرار می گرفتند.تا زمان ( شاپور اول )، شاه ساسانی به نظر می رسد که این رسم مغانه در فراموشی قرار داشت و فشاری که پیش از آن بر این رسم از سوی مغان که یکی از شش تیره و قوم مادی بودند برای اجرای همگانی می شد، در بوته نسیان قرار داشت. پس از حکومت مادها، که مغان امور دینی و تفآل ها و زایچه گیری و سحر و جادو و پیش گویی و… را مباشرت می کردند و در دربار شاهان موقعیت های سعد و نحس را برای شاهان و هنگام جنگ یا بر تخت نشستن و سفر و حضر را معین می کردند و تعیین ولیعهد را موافقت یا مخالفت می نمودند و همه امور پیچیده مذهبی و رسوم تطهیر و مرگ و میر و زایمان و عروسی را به عهده داشتند و…