کتاب یک فنجان چای

کاترین منسفیلد داستان کوتاه را ذوب کرد و بسیاری از قواعد ظاهری آن را از میان برد. او مقدمه ها را حذف کرد، یعنی روش های دست وپاگیری که موانع پیش پای داستان نویس هستند. منسفیلد راه میان بر را انتخاب کرد، راهی که در ابتدا برای خوانندگان داستان هایش بی نظم و پریشان کننده به نظر می آمد، اما در حقیقت راه درست بود…. منسفیلد متوجه شد یک یا دو سطر صحبت روزمره می تواند جایگزین یک پاراگراف کامل توضیح و توصیف و روایت باشد. همچنین دریافت که چطور یک جمله ی گفتاری می تواند بیانگر مکنونات ذهنی گوینده باشد، یعنی معنای واقعی جمله که به نحوی مسخره، شاعرانه یا عجیب با آنچه گوینده بر زبان آورده تفاوت دارد.