در «ابدیت» و «جاودانگی»، هرگز «بعد زمان» مطرح نیست. در ماورای زمان، در عرصه ای برتر از گذشته و کنون و آینده، «ابدیت» برای همیشه حاکم است. ابرمردی چون امام علی(ع) به ابدیت تعلق دارد و گذشت قرون، در حیات معنوی او، مفهوم مصطلح خود را می بازد، از این رو، سخن او هم فقط سخن تاریخ سپری شده نیست، همواره سخن روز است، سخن ابدیت بی پایان و سخن حق پرفروغ است. و «نهج البلاغه»ی او هم یک میراث فرهنگی جاودانه ای است که نمی توان بر آن بهائی تعیین نمود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.