بر آسمان بی من مرو

بلوغ فكرى ناشى از پذيرش…

بلوغ آدم‏‌ها فقط همان تغييرات جسمى نيست كه رخدادش در اوان جوانى براى همه، با كمى دير و زود اتفاق می‌افتند و شخص پا به دنياى بزرگسالى می‌گذارد، بلوغِ ديگر همان بلوغ فكرى يا رسيدن به پختگى لازم در زندگى است كه براى هر كس در سن متفاوتى رخ می‌دهد و راستش را بخواهيد گاهى هم اصلاً اتفاق نمی‌افتد!

به نقل از قديمی‌‏ترها، پختگى يعنى سرد و گرم روزگار را چشيدن، از زندگى و ارتباط با ديگران درس گرفتن و تجربه مواردى از اين گونه كه دستيابى به آن به دهها عامل بستگى دارد. گاهى اوقات هم شرايط زندگى، كسى را وادار می‌سازد كه خيلى زودتر از ديگران به اين مرحله از بلوغ برسد و آن پختگى نسبى را تجربه كند.

به نظرم در ميان تمام كسانى كه به اين نوع از بلوغ می‌رسند، چه یک روستايى در محيط كوچك روستا و چه يك نفر ساكن در زندگى پرتلاطم شهرى يك مفهوم مشترک وجود دارد: پذيرش!