بیان تصویری دین در رسانه

در نظام ارتباطات تلویزیون سرآمد ابزارهای ارتباطی مدرن در جهان قرار گرفته است. تلویزیون در نظام سرمایه داری غربی از نظر حجم پمپاژ اطلاعات و تبلیغات در رأس رسانه هاست. شبکه های تلویزیونی ضمن بسط فرهنگ صاحبان فرستنده با تأثیر بر ریزترین زوایای اندیشة مخاطب، سبک زندگی خود را برای مخاطب تبلیغ می کنند. محتوای کتاب حاضر بخشی از مطالعات انجام ­گرفته در سال ­های اخیر دربارة تلویزیون و سینما به­ عنوان کارآمدترین رسانه های مدرن و جمعی مبتنی بر الکتریسته است. یافتن نسبتی بین تلویزیون و سینما به­ عنوان سازه های زیباشناختی برآمده از تفکر و نظام معرفت شناختی غربی، با تلاش برای پاسخ به این سوال که این رسانه ها از نظر ماهیتی تا چه اندازه توانایی انتقال مفاهیم و پیام های بومی ما را دارند، به­ همراه عامل تصویر که اصلی ترین ویژگی در شکل دهی به ساختار تلویزیون و فیلم است دو عامل پیونددهندۀ مقالات این اثر است. چنانچه در مباحث کتاب به ریشه های ماهوی، کالبدی و زیبایی شناختی رسانه های مدرن مانند تلویزیون پرداخته شده است تا با اشراف بر فواصل زیبایی شناختی رسانه های مدرن با رسانه های سنتی بومی راه حل هایی برای به کارگیری بهینة این ابزار پیدا شود. در مقالات این اثر تلاشی نظری با رویکرد زیبایی شناسانه در حوزة تلویزیون صورت گرفته است تا مقدمه ای بر نسبت رسانه ای مانند تلویزیون و فرهنگ دینی باشد.بررسی ماهیت تلویزیون و مطالعة تلویزیون از دیدگاه معرفت شناسی، ماهیت تلویزیون به عنوان رسانه ای مدرن و امکانات و محدودیت های زیبایی شناختی رسانة تلویزیون در ارائه فرهنگ مهدوی و شخصیت های قدسی و طرح شخصیت حضرت مهدی(عج) در فیلم نامه های با الگوی ارسطویی و چالش های فرارو از جمله موضوعات مقالات کتاب حاضر است.