کتاب حرف آخر

اگر چیزی به عنوان دلیل وجود دارد، باید جهانی باشد. عقل باید منعکس کننده اصول عینی باشد که اعتبار آنها مستقل از دیدگاه ما است – اصولی که هر کسی با هوش متوسط باید بتواند آنها را درست تشخیص دهد. اما این کلیت عقل همان چیزی است که نسبی گرایان و سوبژکتیویست ها به تعداد روزافزون آن را انکار می کنند. و چنین سوبژکتیویسمی فقط یک شکوفایی فکری بی نتیجه یا نشان نظری نیست. از آن برای منحرف کردن استدلال ها و کوچک شمردن ادعاهای استدلال های دیگران استفاده می شود. گسترش مستمر این طرز تفکر نسبی‌گرایانه، گفتمان عمومی را به طور فزاینده‌ای دشوار می‌کند و شکاف عمیق جامعه ما را تشدید می‌کند. در آخرین کلام، توماس نیگل، یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفانی که به زبان انگلیسی می نویسد، در حرف آخر دفاعی پایدار از عقل در برابر حملات سوبژکتیویسم ارائه می دهد و ردیه های سیستماتیک ادعاهای نسبیتی را با توجه به زبان، منطق، علم و اخلاق ارائه می دهد. او نشان می دهد که آخرین کلمه در مناقشات در مورد اعتبار عینی هر شکلی از تفکر باید در برخی از افکار غیرقابل صلاحیت در مورد چگونگی امور نهفته باشد – افکاری که ما نمی توانیم آنها را از بیرون صرفا تمایلات روانی بدانیم.