کتاب خاطرات یک دیپلمات 2

مجموعه خاطرات جواد منصوری از روزهای فعالیتش به عنوان دیپلمات سیاسی ایران در دیگر کشورها به قلم محمدمحسن مصحفی تدوین شده است.

منصوری که پیش از این خاطرات خود در سال های پیش از انقلاب، یعنی از برهه زمانی دهه ۴۰ تا دهه ۵۰ را به کوشش محسن کاظمی ثبت کرده بود، در این جلد به بیان وقایع و خاطراتی می پردازد که در سال های پس از انقلاب رخ داده است. منصوری در این خاطرات همانند «سال های بی قرار» بیشتر موضعی سیاسی به خاطراتش دارد. وی به دلیل فعالیت های عمده سیاسی، یکی از افراد مهم و تأثیرگذار در تاریخ انقلاب بود که حضور وی در متن جریان های مختلف در سال های پیش و پس از انقلاب حائز اهمیت است. منصوری در این بخش از خاطراتش به درگیری احزاب و گروه های مختلف در سال های ابتدایی انقلاب می پردازد.

مجموعه این خاطرات از دو بخش عمده تشکیل شده است که نویسنده در بخش نخست خاطرات به حوادث سال های ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰ می پردازد. بخش دوم کتاب نیز از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۸ را در بر می گیرد و بخش سوم از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲ را شامل می شود.

جواد منصوری نخستین فرمانده سپاه بود که از اردیبهشت تا اسفند ماه سال ۵۸ این امر را برعهده داشت. وی همچنین از فروردین ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۷ معاون آسیا و اقیانوسیه وزیر امور خارجه بود. منصوری هم پیش و هم بعد از انقلاب فعالیت های سیاسی مختلفی را پشت سرگذاشته است. بخش نخست خاطرات وی در کتاب «سال های بی قرار» به بیان این خاطرات در قبل از انقلاب اختصاص دارد. با خواندن خاطرات وی دید جامعی از فعالیت احزاب مختلف در قبل از انقلاب برای مخاطب ایجاد می شود. ارتباط وی با افراد در گروه های سیاسی مختلف در خاطرات وی منعکس شده است که همین امر سبب می شود مخاطب به صورت غیر مستقیم از روند فکری این گروه ها مطلع باشد؛ البته هرچند راوی در بخش های قابل توجهی از اثر تحلیل های شخصی خود را نیز بیان کرده است که به اعتقاد برخی از کارشناسان بهتر بود این تحلیل ها در بخش دیگری از اثر منتقل می شد.