کتاب خوشه

در كتاب خوشه پس از آمدن دو شعر از نيما يوشيج و فروغ فرخزاد، نام‌های 115 شاعر به‌همراه شعرهايی كه در اين شب شعر توسط آن‌ها خوانده شده، آمده است.

بخشی از کتاب:

شعر اجتماعى، رسوخ در اعماق اجتماع از طريق تصوير و ريتم و تحرك ديناميک كلام است، در عصر و شب، شاعر از اجتماع تصويرى تمثيلى مى‌دهد و موقعيت‌ها را طورى از طريق زبانى مجازى برملا مى‌كند كه خواننده و يا شنونده با يک شم هنرى، مى‌تواند در پشت سر سمبول‌ها و تصاوير، شخصيت‌ها و عناصر سازنده و يا نابودكننده اجتماعى را تشخيص دهد و در واقع در عين‌حال كه از ارائه بى‌نظير تمثيل‌ها و استعارات و ريتم‌ها از شعر لذت مى‌برد، در پشت سر آن‌ها به يک حقيقت برتر از خود شعر دست يابد. مرغ آمين نيما، يكى از بهترين نمونه‌هاى اين نوع برداشت اجتماعى بود و به همين دليل پس از تجزيه و تحليل در نخستين شب شعرخوانى ناشى از شعار به وجود آيد، مردم چهره خود و چهره آرزوهاى خود را در شعر نيما به روشنى ديدند و به موقعيت خود پى بردند. اين تفكيك را از اين نظر كردم كه شعارهاى داده شده در يكى از اين شب‌ها به حساب شعر گذاشته نشود و خواننده يا شنونده بداند كه شعار تا موقعى كه به سطح هنرى نرسيده است، فقط شعار است و به شعر ربطى ندارد و اگر يكى از شعاردهندگان مقبوليت عام يافت، اين امر دليل قبول شعرى نمى‌تواند بود و بهتر بود در جاى ديگر شعار مى‌داد، چرا كه آن شب‌ها اسم و رسمى داشت تحت‌عنوان شب‌هاى شعرخوانى و توفيقش هم به دليل توجه مردم به شعر اصيل امروز فارسى بود.