درآمدی بر حوزه مطالعاتی برنامه ریزی زبان فارسی

برنامه ریزی زبان فرآیندی است که از دیرباز در بیشتر جوامع و بر بیشتر زبان ها به شیوه های آگاهانه و غیر آگاهانه، رسمی و غیر رسمی اعمال می شده است و به صورت امروزی آن شاخه ای جدید از مطالعات زبانی قلمداد می شود.این رشته کمی بیش از نیم قرن در غرب به طور رسمی مورد مطالعه قرار گرفته و عمر مطالعه آکادمیک آن در ایران به حدود سی سال می رسد.در این کتاب سعی شده است حوزه مطالعات برنامه ریزی زبان ، مولفه های سازنده و عوامل موثر بر ان به طور نسبتا دقیقیی بیان شود.ضرورت توجه به تجربه سایر کشورها و مطالعه این تجارب در مسیر شکل گیری نظریه برنامه ریزی زبان از دیگر موضوع های اصلی کتاب حاضر است و به همین دلیل تجربه ی برنامه ریزی زبان در رابطه با فرآیندهای احیا، بازسازی، گسترش، اصلاح، معیارسازی و ….. بررسی شده است.این کتاب مقدمه ورود به بحث آسیب شناسی برنامه ریزی زبان فارسی است.