کتاب روان‌شناسی انتقادی

روان‌شناسی دقیقاً چیست؟ وقتی می‌گوییم سلامت روان، دقیقاً به چه چیز نظر داریم؟ ما اقوام ایرانی را، که دیرزمانی است در این جغرافیا در کنار هم زیسته‌ایم، چه شده که فکر کرده‌ایم به کارگاه آموزشِ ارتباط مؤثر نیاز داریم؟ ما را چه شده که فکر کرده‌ایم برای تربیت فرزندان‌مان نیازمند کارگاه مهارت‌های فرزندپروری هستیم؟ وقتی می‌گوییم عزت‌نفس‌مان کم است، چه تصوری از خودمان را پیش چشم می‌گیریم؟ در اتاق روان‌درمانی چه می‌گذرد؟ روان‌پزشکی و روان‌شناسی با ما چه کرده که قانع شده‌ایم رنج‌های زندگی‌مان را با روان‌پزشک، و مشاور و روان‌شناس بازبگوییم؟ چنان نباشد که روان‌شناسی، ما را به‌عنوان بیمار روانی تعریف کند و بعد خودش را درمانگرِ ما جا بزند، و از این رهگذر در مقامی داناتر، و بدین‌مناسبت فرادست‌تر، از ما بنشیند. روان‌شناسی انتقادی کارش را با چنین سؤالات سهمگینی آغاز می‌کند، چنان سهمگین که گویی بنا دارد کل روان‌شناسی را از ریشه برکَنَد. ما با خواندن این کتاب نگاه دیگری به حوزه‌های متنوع روان‌رشته‌ها و روان‌حرفه‌ها پیدا کرده‌ایم. نحوة نگاه‌مان به نظریه‌ها و کاربست‌های روان‌شناسی عوض شده است. دیگر نظریه‌های روان‌شناسی را چونان اموری بدیهی و واقعی نمی‌پنداریم، چنان‌که در کلاس‌های درس و پایان‌نامه‌ها، چنین بازتولید می‌شوند. دیگر بر این باور نیستیم که روان‌درمانی می‌تواند تمامی آلام بشر را به انتها برساند، آن‌طور که در کارگاه‌های آموزشی چنین جلوه می‌کند. لذا فکر کردیم چه بهتر که تجربة شخصی خود را با شما سهیم شویم. تنها هدف ترجمة این کتاب این است؛ بلند بلند فکر کردن و دعوت کردن از شما تا در این بازاندیشی با ما همراه شوید.