ابزاری کردن هنر کاری از سر خودکامگی است که به استبدادهای دیگری می انجامد که فرد مشاهده – شونده ها را با مشاهده – بودگی اشتباه می گیرد و سیره تاریخی افکار و اندیشه را به این امر آلوده ساخته و خود را وارد داستان سازی های سوژه – ابژه یا بن نگری های فارغ از شناخت هست – بن های روان نموده و یا چنان تسلیم زمانه شده که جز رویدادها و واقعیت ها و فراواقعیت ها به امور و جریانات دیگر راه نمی یابد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.