کتاب سوء استفاده از حق

“سوء استفاده از حق” اثری است به قلم “حمید بهرامی احمدی” که در آن یک “م‍طال‍ع‍ه ت‍طب‍ی‍ق‍ی در ح‍ق‍وق اس‍لام و دی‍گ‍ر ن‍ظام‍ه‍ای ح‍ق‍وق‍ی” صورت گرفته است. نگارنده انواع نظریه‌ها و مدل‌های اجرا شده پیرامون مفهوم “سوء استفاده از حق” را در این کتاب معرفی کرده و عکس‌العمل‌ها نسبت به این نظریات را نیز مورد بررسی قرار داده است.وی ابتدا با ارائه‌ی یک بک‌ گراند تاریخی از مبانی نظریه‌ی “سوء استفاده از حق”، آن را در حقوق رم قدیم، اسلام، فرانسه و کامان‌لا بررسی می‌کند و ظهور و تحول “سوء استفاده از حق” را طی زمان تشریح می‌کند که طی آن، بازتاب نظریات مداخله‌گرانه و آزادیخواهانه، عکس‌العمل مجلس لردان، رد این نظریه در دعوای آلن – فلد و تجدید حیات نظریه “سوء استفاده از حق” در قالب نظریه محدود توطئه، معرفی می‌شوند. “حمید بهرامی احمدی” با برشمردن معیارهای “سوء استفاده از حق”، طی مباحثی، استاندارد حقوقی، تقصیر در اعمال حقوق، قصد اضرار و غایت اجتماعی حقوق را توصیف می‌کند و این کار را گاه به طور اختصاصی در یک کشور و گاه به شکلی اجمالی در نظام حقوقی کشورهای مختلف زیر ذره بین می‎برد. در ارائه‌ی نظریات پیرامون “سوء استفاده از حق” در حوزه‌ی حقوق اسلام، مولف نظریات مالک بن انس، ابوحنیفه و شاگردانش، شافعی، غزالی و شمس‌الدین محمد ابن قیم را گردآوری کرده که موقعیت مناسبی را جهت اجرای یک “م‍طال‍ع‍ه ت‍طب‍ی‍ق‍ی در ح‍ق‍وق اس‍لام و دی‍گ‍ر ن‍ظام‍ه‍ای ح‍ق‍وق‍ی” فراهم می‌کند. “حمید بهرامی احمدی” از بررسی معیار “سوء استفاده از حق” در محدوده‎ی قوانین حقوقی ایران نیز غافل نشده و به شیوه‌ای مختصر، به قوانین موضوعه و ضرورت یا عدم ضرورت وجود قصد اضرار و همچنین توجه به غایات حقوق پرداخته است.