کتاب طلیعه تجدد در شعر فارسی

این اثر به دوره ای از شعر فارسی می پردازد که شامل افول مکتب ادبی کهن تا شکل گیری جریان نیمایی است. کتاب داعیه این را ندارد که نکته تازه و نامکشوفی را باز کند بلکه نگاهی تازه به زمینه شعر معاصر فارسی انداخته است. شیوه های انتقادی نویسنده در جستجوی کشف جهان معنای اثر نیست بلکه به دنبال خوانش و قرائتی تازه از زاویه ای جدید است. این حرکت نیز به معنای منسوخ شدن شیوه های گذشته نیست بلکه صرفا نگاهی تازه به شعر به شمار می آید.