موضوع پژوهش حاضر، بررسی اهمّیت توجّه به شواهد علمی به عنوان معیار واقعی ارزیابی اثربخشی مکاتب طبّ سنّتی و مکمّل است. نگارنده در این اثر تلاش کرده تا واقعیت‌های مربوط به برخی از دیدگاه‌های شبه علمی در حوزة علم پزشکی را روشن کند؛ بر این اساس، پس از شرح روش‌مندی علمی در پزشکی و چگونگی آن، طبّ سوزنی، هومیوپاتی، کایروپراکتیک و طبّ گیاهی را مورد بررسی و تحلیل قرار داده و علم و شبه علم را در حوزه‌های پزشکی تفکیک کرده است. فصل پایانی نیز به موضوع انرژی درمانی، مغناطیس درمانی و بازتاب درمانی و باورهای غلط در این زمینه اختصاص یافته است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.