کتاب فرزندان ایرانیم

“فرزندان ایرانیم” اثری است به قلم “داوود امیریان” که در آن “خاطرات جنگ ایران و عراق” را در قالب داستانی خواندنی و شیرین بازگو می نماید. “داوود امیریان” این خاطرات را که در واقع خاطرات خود اوست در قالب سکانس های داستانی به صورت طنز روایت می کند و “فرزندان ایرانیم” پس از معرفی نویسنده به این داستان طنازانه ورود خواهد کرد. خاطره هایی که در کتاب “فرزندان ایرانیم” آمده است، به تجربه ی نویسنده از دوران آموزشی زمان جنگ بر می گردد. موقعیت های طنزآمیز کتاب “فرزندان ایرانیم”، از نکات بیهوده و هزل شکل نگرفته اند بلکه همچون دیگر آثار “داوود امیریان” که از قلم طنازانه ی او برخاسته است، روایت هایی را که می تواند با تلخی از آن ها یاد شود، با چاشنی طنز، شیرین و قابل گفت و گو می کند. طنز او طنز موقعیت است و علی الخصوص در فضایی که همواره به شکل خشن و دهشتناک از جنگ بازگو شده، نکاتی را به مخاطب نوجوان خود منتقل می کند که پیوستگی بیشتری میان ذهن پویا و جویای او با روزهای نه چندان دور جنگ ایجاد می کند. “فرزندان ایرانیم” به قلم “داوود امیریان” که به زبانی ساده و جذاب برای نوجوانان نوشته شده، به شرح ماجراهای کودکی نویسنده، دست بردن در شناسنامه به دلیل کم سن و سالی و تلاش برای اعزام به جبهه و خاطراتی گاه تلخ و گزنده و گاه شیرین و خواندنی از دوران آموزشی او در پادگان 21 حمزه سیدالشهدا می پردازد و از اتفاقات این دوران در کنار دیگر سربازان هم سن و سال خودش، غافلگیری های شبانه با خشم شب، شرکت در کلاس های عقیدتی، گفت و شنود با مسئولان پادگان و انواع تنبیهات و تشویقات صحبت می کند.