قابلیت های شخصی مدیر

علـم مدیریـت برخلاف بیشـتر علـوم دیگـر، در رابطـه بـا انسـانها اسـت و ازآنجاییکـه انسـان موجـود بسـیار پیچیـدهای بـوده و در جوامـع و فرهنگ های مختلـف، رفتارهـای متفاوتـی از خـود بـروز میدهـد، علـم مدیریت هـم باید در نقـاط مختلـف جهـان، بـه صورتهـای متفاوتی بـه کار گرفته شـود. بـرای مثال،علـم مدیریتـی کـه در جوامع غربی و اروپایی بهکاربرده میشـود هرگـز در آفریقا یا در ایـران کـه فرهنگ مخصوص خـود را دارند، کاربـردی نخواهد داشـت. درواقع، مدیریـت علمـی اسـت که به روانشناسـی و فرهنـگ جامعه مرتبط اسـت و برای هـر جامعـه و فرهنگـی، باید مدیریت خاص آن جامعه و آن فرهنـگ را به کار برد. در هـر کشـوری، اسـتفاده از دانـش مدیریتـی کشـورهای دیگـر بـدون بومی سـازی آن، نتایج ناکارآمدی را به دنبال خواهد داشـت. متأسـفانه در کشـور مـا ایـن واقعیـت مهم نادیـده گرفتـه می شـود و بیشـتر آموزش هـای مدیریتی، فقط ترجمهای دقیق از منابع اصلی کشـورهای دیگر هسـتند و در موارد بسـیاری شـاهد آن هسـتیم که مدیران سازمان های ایرانی، سیسـتم های مدیریتی جوامع غربـی را در داخـل سـازمان خود پیاده سـازی کرده و آن را پیشـرفت بسـیار زیادی بـرای خـود می داننـد؛ درحالیکـه بعـد از مدتـی فقط حجم زیـادی از دسـتورها و فرم هـای غیرکاربـردی از این سیسـتم ها بر جـای میماند که هیچکدام بهدرسـتی رعایـت نمی شـوند؛ بنابرایـن، بـرای اجـرای سیسـتم های مدیریتـی صحیـح در سـازمان ها، ضـروری اسـت تـا قواعد خـاص مدیریـت در ایـران را بیاموزیم.