مارکسیسم و هنر آوانگارد

تی‌یری دو دوو، فیلسوف بلژیکی، نظریه‌پرداز و تاریخ‌نگار هنر مدرن، در این کتاب به بررسی انتقادی آثار چهار تن از برجسته‌ترین چهره‌های هنر آوانگارد دهه‌های ۵۰ و ۶۰ قرن بیستم می‌پردازد: بویس، وارهول، کلن، و دوشان. «نخ یا رشتۀ قرمز»ی که این چهار آوانگاردیست را به هم ربط می‌دهد اقتصاد سیاسی مارکس است، چارچوبی که به نویسنده امکان می‌دهد تحلیلی رادیکال از ارتباط پول و مدرنیتۀ هنری به دست دهد. عناوین فصل‌ها گویای گفتمان مارکسی نویسنده‌اند: آخرین پرولتر، دلال مرده، سرمایه‌دار مدرن، و ماشین تکمیل‌شده؛ گفتمانی که نشان می‌دهد در عصر سلطۀ سرمایه، که به تعبیر مارکس «همه چیز قابلیت کالا شدن را دارد»، می‌توان آثاری را با «ارزش» نازل اما «قیمت» هنگفت به مصرف رساند، و باید با اندوه پذیرفت که هنر را «ارزش مبادله‌ای» بازار سرمایه بلعیده و در خود تحلیل برده است. کتاب دو دوو گامی بلند در جامعه‌شناسی هنر مدرن است و پژوهشگران هر دو حوزه هنر و جامعه از آن محظوظ خواهند شد.