کتاب معالم البلاغه در علم

بیان، در لغت به معنی روشنی و وضوح، و در اصطلاحْ اصول و قواعدی است که به وسیلۀ آنها چگونگی ارائۀ یک معنا به شیوه‌های مختلف شناخته می‌شود، به گونه‌ای که هریک از آن شیوه‌ها در وضوح دلالت عقلی برآن معنا با یکدیگر متفاوت‌اند.واژۀ بیان مترادف با بلاغت به کار رفته، و همۀ فنون بلاغت بیان نیز نامیده شده است. برخی نیز تنها دو علم بیان و بدیع را بیان خوانده‌اند. علم بیان به همراه معانی، بدیع، عروض و قافیه مجموعهٔ علوم بلاغی را در زبان و ادبیات فارسی تشکیل می‌دهد.