کتاب مفهوم خانه در اصفهان دوره صفوی

بشر همیشه به دنبال جایی برای سکونت بوده است که فرا‌تر از تامین نیازهای جسمانی او، آرامش‌ او را نیز تامین کند. اما در روزگار کنونی ما عدم رضایت از کیفیت فضایی خانه‌های آپارتمانی که جایگزین خانه‌های قدیم شده‌‌اند، همه را به تامل واداشته است. برخی مسبب اصلی این وضعیت را مدرنیسم می‌دانند. اتفاقی که پس از نفوذ مدرنیته و مدرن شدن شکل زندگی و در نهایت تغییر کالبد خانه‌ها رخ داد، اهمیت بیش‌تر به مساله آسایش نسبت به آرامش و تهی شدن خانه از هرگونه کیفیت بود، به گونه‌ای که مفهوم خانه به “سرپناه” تقلیل یافت. سوال این‌جاست که احساس آرامشی که در خانه‌های قدیم وجود داشت از کجا می‌آمد و چرا هم اکنون در خانه‌های معاصر از این کیفیت‌ها خبری نیست. در همین راستا برای رسیدن به مفهومی از خانه که ارتباط مناسبی با فرهنگ و پیشینه ما داشته باشد، این نوشتار با تمرکز بر روی معماری یکی از دوره‌های طلایی ایران پس از اسلام، اصفهان عصر صفوی، به شناخت و تحلیل خانه‌ها و شکل زندگی در آن دوره می‌پردازد. و از آن‌جا که متاسفانه اکثر خانه‌های باارزش به جا مانده از آن دوران در اثر گذشت زمان تخریب شده یا تغییرات اساسی در آن‌ها صورت گرفته است، از دیگر اسناد به جا مانده از آن دوره (متون ادبی، فلسفی، تاریخی و نگارگری) نیز در این تحقیق استفاده می‌شود تا از این طریق به مفهوم و معنای خانه و شیوه‌ی زندگی در آن دوران نزدیک‌تر شویم.