کتاب من بامدادم سرانجام

کتاب “من بامدادم سرانجام” اثری است به کوشش “سعید پورعظیمی” که “مجموعه مقالات درباره ی احمد شاملو” را در برمی گیرد. “سعید پورعظیمی” علاوه بر نوشته ها و مقالات موجود، همتی پولادین به کار بست و با برخی از هم قطاران، دوستان و همکاران شاملو که هر یک در گوشه ای از جهان می زیستند، با وجود دشواری دسترسی، ارتباط برقرار نمود تا از تازه ترین نوشته ها که متعلق به برجسته ترین نویسندگان است در کتاب “من بامدادم سرانجام” مطلبی آمده باشد. “سعید پورعظیمی” نهایتا شصت و پنج “مقاله درباره ی احمد شاملو” را برگزیده و آن ها را در هفت فصل تدوین نموده است. در مقدمه ی “من بامدادم سرانجام”، “سعید پورعظیمی” درآمدی دلپذیر با نثری گیرا در یادبود شاملو، زندگی او و چگونگی شکل گیری این اثر ارائه داشته است. فصل نخست با عنوان “شعر رهایی است”، مجموع چهارده مقاله را در بر گرفته که شاملو را از زاویه ی شعرش بررسی می کنند. فصل دوم با نام “کارنامه بامداد”، هفده مقاله در باب کارنامه ی فرهنگی و شخصیت شاملو ارائه می کند. فصل سوم که “خاطره نزدیک قرن ها” نام دارد، حاوی بیست و یک مقاله از خاطره ی رفاقت های بامداد است. فصل چهار با عنوان “زبان و جهان شفاهی”، چهار مقاله از پژوهشگران فرهنگ عامه است که کتاب “کوچه” را مورد نقد و بررسی قرار داده اند. فصل پنج با عنوان “بلاغت محاورات”، شش مقاله درباره های ترجمه های شاملو را دربرداشته و فصل ششم با نام “بادیه در کف”، تک مقاله ای در مورد آثار داستانی اوست. فصل هفتم و پایانی کتاب با عنوان “نگرانی های شاعر”، شامل دو مقاله است که سخنرانی مشهور او در دانشگاه برکلی را مورد بررسی قرار داده است. در پیوست انتهای کتاب نیز بخشی با عنوان “در تو نظر می کنم بامداد” موجود است که عکس های منتشر نشده ی شاملو را در بردارد .