کتاب مواجهه با بیکاری در ایران (56-1340)

با بررسی شیوۀ مواجهه با پدیدۀ بیکاری در فاصلۀ سال های 1340 و 1356 ، این کتاب در صدد شناسایی یکی از عواملی است که می تواند بحران اقتصادی حاصل از شتاب گرفتن صنعتی شدن کشور و گسترش ناهنجاری اجتماعی ناظر بر مدرنیزاسیون را به یکدیگر پیوند دهد. معضلی که به هنگام ظهورش، ابتدا از شناسایی آن امتناع شد و آنگاه که مورد توجه قرار گرفت به نحو نادرستی بازنمایی گشت و در نتیجه امکان یافتن راه حل هایی برای آن بسته شد. عدم امکان اتّکاء به آمارهای کشوری برای شناسایی پدیدۀ بیکاری در همین سال های مورد بحث، نویسندۀ کتاب را بر آن داشته تا با بررسی دو پدیدۀ دیگر، یکی فقر و دیگری نوع اسکان مهاجرانی که در جست و جوی کار به ویژه به تهران می آمدند، تلاش کند تا نوع و ابعاد آن را شناسایی کند. مهاجرانی که مداخلات روزافزون شهرداری ها در تخریب مسکن های موقتی شان، آنها را ابتدا از موقعیت منفعلّ خارج و سپس در مقام یکی از گروه های فعّال در جنبشی که از اواخرسال 1356 علیه استبداد سلطنتی رو به گسترش داشت وارد کارزار انقلابی کرد.