نقد تساهل محض

نقد تساهل محض کتابی بحث انگیز در حوزه ی فلسفه ی سیاسی است. سه نویسنده ی متفاوت (یک فیلسوف آنارشیست، یک جامعه شناس تاریخی و یک فیلسوف چپ نو) در این کتاب به موضوع تساهل در جامعه ی معاصر پرداخته اند. رابطه ی تساهل با تحولات تاریخی غرب، خصوصا با تحولات تاریخی ایالات متحده و نیز نسبت این مفهوم با مفاهیم آزادی و سرکوب به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است. گفتار سوم کتاب (تساهل سر کوبگر) از زمان انتشار تاکنون مورد بحث متفکران لیبرال و منتقدان مارکوزه، از جمله السدیر مک اینتایر، قرار گرفته و جنجالی ترین نوشته ی مارکوزه محسوب می شود. از سوی دیگر، این کتاب علاوه بر حوزه ی فلسفه ی سیاسی در حوزه ی کنش سیاسی نیز حائز اهمیت است. آیا تساهل در قبال گروه هایی که اعتقادی به آزادی ندارند و به صورت علنی برای انقیاد بشر می کوشند، جایز است؟ آیا تساهل به شکل کنونی آن که با سیاست های چند فرهنگ گرایی و دموکراسی لیبرال گره خورده است در خدمت آزادی است یا علیه آن؟ نویسندگان این کتاب از دیدگاه خود به این سوالات می پردازند و سوالات بدیع دیگری را مطرح می سازند؛ سوالاتی که تساهل موجود در نظام های دموکراتیک کنونی را به چالش می کشند.