کتاب نقوش آهنی

عکس ها از: حمید اسکندری و مصطفی حمیدی«اواخر دهه ی بیست – چند سالی است که از ورود معماری نوین به تهران می گذرد…چهره تهران به آرامی تغییر کرده و هویتی جدید پیدا می کند. بناهای جدید نوگرایانه است اما نه آنچنان که با گذشته خود بیگانه باشد…آنچه که موضوع این مجموعه است جزئی مهم از ساختار یک بنا یعنی در ورودی و نرده هایی است که به عنوان حفاظ روی پنجره ها و لبه ی بالکن ها تعبیه می شده است. در کتاب نقوش آهنی تنوع این نقوش بسیار را می بینید که می توان گفت بی نظیر و متعلق به تهران است…» همانطور که در این مجموعه می بینیم تنوع این نقوش بسیار است و هرکدام با ذوق و نگاهی خاص و متفاوت طراحی شده – که می توان گفت تقریبا بی نظیر و متعلق به تهران است. نقوش کاملا مدرن و نوگرایانه است. مدرن نه به این معنا که تقلیدی صرف از نمونه های غربی آن باشد بلکه از این جهت که بسیار متفاوت از ساختار معمول در دوره قبل از خود است ولی نه آنچنان که گذشته در آن گم شده باشد. در بیشتر این نقوش به راحتی می توانیم ردپایی از خطوط ایرانی-اسلیمی پیدا کنیم و در آن تعدادی هم که فاقد این ارتباط هستند می توان خلق نقوشی را دید که در مدرن ترین طرح ها و آثار هنری غربی در همان دوره دیده می شد و این به معنای عملی متحورانه اما با قاعده است، چرا که در هر دو صورت این طرح ها تناسبی کامل با ساختار بنا داشته است.» علی کرمانیان نیز درباره ی این مجموعه نوشته است: «مجموعه ای که پیش رو دارید، ثبت بخش کوچکی از جزئیات این گنجینه معماری در شهر تهران است که متاسفانه با سرعت فراوان رو به نابودی و محو شدن از چهره شهر ماست. نرده های خانه های قدیم تهران، گواهی بر نگاه خلاقانه معماران مدرن اولیه در تهران است.