کتاب هفت بند نای جلد اول

مولانا در سراسر مثنوی بی همتای خود هر قصه و مضمونی را وسیلهٔ بیان افکار بلند خود قرار می‌دهد. این کتاب به شرح ۴ داستان مثنوی مولانا می‌پردازد. پوپک، شیدای خام، آهنگ فریب و ناشنوایان عناوینی است که ‌برای این چهار داستان انتخاب شده‌اند. در پوپک به شرح داستان هدهد و سلیمان می‌پردازد. در شیدای خام به بحث دربارهٔ آن مرد که در یاری بکوفت، می‌پردازد : «آنکه در یاری بکوفت، از درون گفت کیست؟ گفت منم، گفت چون تویی در نگشایم، هیچکس را از یاران نشناسم که او من باشد.» مأخذ این داستان به درستی معلوم نیست ولی اساس آن باید مبنای آداب و‌ رسوم اسلامی باشد که پشت در انا(من) نباید گفت و کمال دوستی نزد اهل طریقت آنست که به دوست خود تواند گفت: یا انا(ای من). در آهنگ فریب به بحث دربارهٔ داستان فروختن خر صوفی مسافر برای سفره و ترانه‌خوانی و سماع می‌پردازد. داستانی است از برخورد یک صوفی سادهٔ مسافر با جمعی از صوفیان دروغین. در ناشنوایان به بحث دربارهٔ داستان آن مرد کر که به عیادت همسایهٔ بیمارش می‌رود می‌پردازد.