کتاب وقتی که آسمان تهران آبی بود

روایتی نوستالژیک از زندگی روزانه یک خانواده متوسط ایرانی در دهه ۴۰ و ۵۰ خورشیدی. مهران افشاری، نویسنده و پژوهشگر ادبیات فارسی و تاریخ اجتماعی ایران است که آثار بسیاری در زمینه تصحیح متون تصوف و عرفان و همچنین ادبیات عامه ایران دارد. او در این کتاب سرگذشت خانواده خود را، همچون نمونه ای از یک خانواده از قشر متوسط اجتماع، در سال های دهه ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ تعریف می کند. روایت افشاری در بسیاری از جاها رنگی از قصه گویی دارد و توصیف ها گاه از نگاه یک کودک خردسال(فرزند خانواده) و زمانی از چشم بانویی میانسال(مادر خانواده) یا برادر و خواهر بزرگ تر بیان می شود. تصویرهای دلنشین کتاب از زندگی در تهران چهل، پنجاه سال پیش برای بسیاری از خوانندگان آشناست و یادآور دوره ای از حیات اجتماعی مردم تهران در آن سال ها.