کتاب پژوهش هایی درباره شاهنامه

همواره شاهکارهای ادبیات جهان مرزهای زمان را نیز به سان مرز سرزمین ها می شکنند و در همه جا نگاه اندیشمندان را به دنبال خویش می‌کشانند. شاهنامه هم سرچشمه ی پیدایش پژوهش‌های فراوانی در روزگاران و کشورهای گوناگون شده است. یکی از آنها دراسات في الشاهنامه نوشته طه ندا در گذشته به سال (۱۹۹۹) پژوهشگر سرآمد ادبیات تطبیقی در جهان اسلام می باشد. وی از استادان دانشگاه‌های مصر و بیروت بود. گرچه ندا این کتاب را بیست و یک سال پیش از الادب المقارن در سال ۱۹۵۴ نوشته و به راستی زمینه ساز پیدایش آن می‌باشد ولی تاکنون در ایران ناشناخته مانده است. نگارنده در پژوهش پیش روی، افزون بر بازگردانی و ویرایش کتاب پربرگ دراسات فی الشاهنامه با تکیه بیشتر بر پدیده های زیر ساختی آن را ارزیابی نیز کرده و به تحلیل در زمینه هایی مانند نگرش ندا درباره ی پدیده هایی چون گذشته ایران و فردوسی و شاهنامه نوآوری‌های سخن وی بازتاب دیدگاه های سخته و ناسخته ی دیگران در سخن او و چگونگی آن، پرداختن به لغزش‌های گوناگون پژوهشگر، برجستگی بازتاب بخشی تاریخی شاهنامه در کتاب، ارزیابی نثر ندا و کاوش در منابع وی پرداخته است.