کردها و توسعه

اندیشه توسعه در جهان سوم با دیدگاه های کمی و تک بعدی نگر رشد و نوسازی به اهداف ادعایی نایل نشده و مسائل اجتماعی عدیده ای را در پی داشت و انتقادات کیفی و چند بعدی نگر اندیشه ی توسعه شکل گرفت، اندیشمندانی چون اینگلهارت، تودارو و همچنین بدنه ی تحقیقی اندیشه های پساساختارگرایانه ی فوکو و ماحصل آن، اندیشه پساتوسعه گرایی ولفگانگ ساکس، آرتوراسکوبار و … کلیت مکاتب و پروژهای توسعه مدرن را رد کرده اند و تأکید دارند که توسعه باید رفاه، دموکراسی، هماهنگی کیفی بین نظام اجتماعی و نیازهای افراد، رشد اقتصادی و کاهش نابرابری و فقر را ایجاد نماید.با اینکه هویت سیّال و روایت محور عصر شبکه های اجتماعی، عناصر سنتی هویت کردی را با تغییراتی مواجه کرده است، ولی همچنان این هویت، بنیان تمایزات با سایر هویت های جمعی است، هرچند این هویت جمعی در دوران مدرن به سان دیگر هویت های جمعی نتوانسته است ساخت اجتماعی- سیاسی تحت عنوان دولت- ملت را مستقرسازد ولی روحیه ی جمعی حاصل از آن مبنایی برای انسجام اجتماعی و تعلقات هویتی در جغرافیایی هرچند منفک شده است، حال این کتاب در راستای روشن نمودن زوایای این تغییرات، پیچیدگی ها و مناسبات، بسیاری از علل توسعه نیافتگی کردستان را نیز بحث، تحلیل و تبیین می کند و با توجه به ماهیت روش شناختی مطالعه (GT)، به نظریه ی زمینه ای “توسعه ناموزون و نابرابر و بازسازی عام گرایانه هویتی” دست یافته است.تحقیقات نویسنده کتاب در حوزه های هویتی و توسعه کردها و تجربه ی زیسته ی وی، درک عمیق تر واقعیت اجتماعی را تسهیل نموده و در کنار تدقیقات کیفی متدولوژیک و اشارات بدیع نظری، غنا و نوآوری تحقیق را رقم زده است.