کتاب کوزه ای از آب بحر

گر بریزی بحر را در کوزه ای چند گنجد؟ قسمت یک روزه ای مثنوی مولانا جلال الدین بلخی رومی از دو دیدگاه قابل تامل است. یکی از جنبه ی استفاده از قصه و استعاره برای انتقال پیام و دیگری از جنبه ی نگرش مولانا به جهان و انسان. جنبه ی نخست، مایه ای غنی است برای رواندرمانگرانی که قصد دارند با رویکرد ساختارگرایی، قصه درمانی و میلتون مدل به کار رواندرمانی بپردازند و جنبه ی دوم، بهانه ای است برای بحث های فلسفی در هر سه بعد هستی شناسی، شناخت شناسی و اخلاق. نگارنده در این کتاب به جنبه ی دوم نظر داشته است.