کتاب گفتگوی بالینی (زبان به مثابه درمان)

زبان و شناخت هستۀ اصلی آسیب‌شناسی روانی و همچنین روان‌درمانی است. همۀ روان‌درمانی‌ها، از پویشی تا درمان‌های موج سوم، از طریق زبان و گفتگو تغییراتی در زندگی درمانجویان می‌آفرینند و از این‌رو درمانگر ماهر، درمانگری است که در به‌کارگیری زبان ماهر باشد. حلقۀ مفقوده آموزش روان‌درمانی، اصول رفتاری منسجم است که به درمانگران شیوۀ کاربرد ماهرانۀ اساسی‌ترین ابزار خود – یعنی زبان – را بیاموزد تا گفتگوی بالینی را به منزلگاه شفا مبدل سازند. رسیدن بدین مقصود از طریق کاربرد نظریه چارچوب‌های ارتباطی (RFT) امکان‌پذیر است. هدف کتاب حاضر کاربست نظریۀ چارچوب‌های ارتباطی در روان‌درمانی بوده و روش‌های خلاقانه و جدیدی به روان‌درمانگران برای بهبود مهارت‌های درمانگری ارائه می‌دهد. از این‌رو در کتاب حاضر پس از پرداختن مختصر به ماهیت زبان و نقش آن در آسیب‌شناسی و روان‌درمانی، بیشتر فصل‌های کتاب به زبانی ساده و کاربردی و همراه با مثال‌های بالینی (بالغ بر 80 مثال از جلسات درمانی به همراه تشریح آنها) بر کاربرد زبان در ارزیابی روان‌شناختی، فعال‌سازی و شکل‌دهی تغییر رفتار، کاربرد زبان در زمینۀ مشکلات مربوط به خود، انگیزش و معنا، شیوۀساخت و کاربست استعاره در درمان، شیوۀ ساخت تکنیک‌های تجربی و رسمی و نیز کاربرد زبان برای بهبود رابطۀ درمانی پرداخته‌اند.