کتاب کودکی

کتاب کودکی، آغاز سه‌گانه‌ای است که با “پسری” و “جوانی” ادامه می‌یابد؛ روایتی از سیر تکوین روح انسانی از معصومیت تا ندامت، از شگفتی تا اندوه. این اثر، جهان حسی و تأملات درونی کودک را با دقتی شگفت‌انگیز بازآفرینی می‌کند، آن‌چنان‌که خواننده گویی در ذهن شخصیت غوطه‌ور می‌شود و هر نگاه، صدا یا فکر گذرا، به پهنه‌ای از احساس بدل می‌شود. تکنیک روایی تولستوی از همان ابتدا چشمگیر است: رئالیسم روان‌شناختی او، که بعدها مشخصه‌ی آثار بزرگی چون “جنگ و صلح” و آنا کارنینا شد، در اینجا نیز از طریق «گام‌های کوچک بی‌نهایت» آگاهی، با چنان ظرافتی بنا می‌شود که میان واقعیت، حافظه و تخیل، مرزی باقی نمی‌ماند. او با زبان نرم و دقیقش، تنش‌های پنهان کودکی را به تصویر می‌کشد – لذت و ترس، کنجکاوی و شرم، شکوه زندگی و شکنندگی لحظه‌ها.