کتاب اعترافات یک معامله‌ گر

بخشی از کتاب:

روزی عقربی می‌خواست از رودخانه‌ای عبور کند که ناگهان قورباغه‌ای را دید. به قورباغه گفت: «من می‌خواهم از رودخانه عبور کنم. مرا پشت خودت سوار کن و به آن سو ببر.» قورباغه نگاهی به عقرب انداخت و گفت: «من این کار را نمی‌کنم. چون تو یک عقرب هستی و در میان راه مرا نیش خواهی زد تا غرق شوم.» عقرب نگاهی به سر تا پای قورباغه انداخت و با تمسخر گفت: «تو با این مغز کوچکت چطور فکر می‌کنی. اگر تو را نیش بزنم، خودم هم در آب غرق می‌شوم. هرگز تو را نیش نمی‌زنم.»

قورباغه که از پاسخ عقرب شرمنده شده بود، به ناچار قبول کرد که او را پشت خود سوار کند و به آن سوی رودخانه ببرد. هنوز نیمی از راه طی نشده بود که عقرب، قورباغه را نیش زد. قورباغه در‌حالی‌که در آب غوطه‌ور شده بود، ناباورانه گفت: «فکرش را هم نمی‌کردم که مرا نیش بزنی. تو که می‌دانستی با مرگ من، خودت هم از بین خواهی رفت.» عقرب گفت: «من یک عقرب هستم و کارم نیش زدن قورباغه‌هاست!»

داستان عقرب و قورباغه، قصه زندگی خودشیفته‌ها و قربانیان آن‌ها است. خودشیفته‌ها و دیگر شخصیت‌های تاریک، همواره به دیگران آسیب می‌رسانند و برای تمام کارهای که انجام می‌دهند و بلاهایی که بر سر اطرافیان می‌آورند، توجیحات مختص به خود را دارند. این افراد با شرمسار کردن دیگران، آن‌ها را در دام خود گرفتار می‌کنند. بدین ترتیب می‌توانند به‌راحتی از آن‌ها سوء‌استفاده کنند؛ اما افراد آگاه وارد بازی‌های خودشیفته‌ها نمی‌شوند و از دامی که برایشان پهن شده است، جان سالم به در می‌برند.