جامعه سنتی ایران و ترکیه در قرن نوزدهم باید تکلیف خود را با مدرنیته مشخص میکردند: آیا همچنان باید به شیوه زیست سنتی ادامه میداد یا با ایجاد تغییراتی اجتماعی، فرهنگی و سیاسی به‌سوی مدرن شدن گام برمی‌داشت؟ اما مدرن شدن خود بدون تغییر در اندیشه و نگرش جامعه ممکن نبود. به یک معنا باید ابتدا تکلیف با ایدههای مدرن ـ به‌مثابه زیربنا ـ روشن میشد. یکی از مهم‌ترین این مفاهیم برابری بود. اهمیت برابری در این است که رعایا را به شهروند بدل میکند. برابری یعنی اینکه افراد فارغ از مذهب، دین، قومیت، نژاد، جنسیت و… در موقعیت مشابه باهم قرار میگرفتند. برابری نه‌تنها رعایا را به شهروند بدل میکرد بلکه گامی به‌سوی شکلگیری ملت مدنی نیز بود؛ یعنی شهروندانی که خود را با یک هویت برتر یا تحت عنوان ملت تعریف میکردند…
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.