کتاب برابری در مشروطه ایرانی و تنظیمات عثمانی

جامعه سنتی ایران و ترکیه در قرن نوزدهم باید تکلیف خود را با مدرنیته مشخص می‏کردند: آیا همچنان باید به شیوه زیست سنتی ادامه می‏داد یا با ایجاد تغییراتی اجتماعی، فرهنگی و سیاسی به‌سوی مدرن شدن گام برمی‌داشت؟ اما مدرن شدن خود بدون تغییر در اندیشه و نگرش جامعه ممکن نبود. به یک معنا باید ابتدا تکلیف با ایده‏های مدرن ـ به‌مثابه زیربنا ـ روشن می‏شد. یکی از مهم‌ترین این مفاهیم برابری بود. اهمیت برابری در این است که رعایا را به شهروند بدل می‏کند. برابری یعنی این‏که افراد فارغ از مذهب، دین، قومیت، نژاد، جنسیت و… در موقعیت مشابه باهم قرار می‏گرفتند. برابری نه‌تنها رعایا را به شهروند بدل می‏کرد بلکه گامی به‏سوی شکل‏گیری ملت مدنی نیز بود؛ یعنی شهروندانی که خود را با یک هویت برتر یا تحت عنوان ملت تعریف می‏کردند…