کتاب تو را می شناسم

درباره کتاب:

«فراموشی» بیماری نیست ذات آدم هاست. چون بدون فراموشی زندگی سخت تر از اکنون می شود فراموشی نقطه ضعف نیست گاهی نعمت است برای گذشتن از گذشته و رازهای آن اما فرار از رازهای مگو و ناگفته همیشه امکانپذیر و راحت نیست گاهی درست در نقطه ای که خود را امن می دانی یا از سوی آنان که در ظاهر ارتباطی با گذشته ات نداشته اند. مجبور به مقابله با آن رازهای مگو می شوی آن هنگام حتی برای فرار و رهایی از تهمت ها باید زخم های پنهان شده را عریان کنی باز کنی و خودت را دوباره ببینی «ایمی» در نقطه ای روبروی آینه ایستاد و گفت من هنوز تو را می شناسم خیلی خوب اگر چه شاید فراموشت کرده باشم اما نمی خواهم تسلیم شوم. نمی خواهم به هیچکس اجازه دهم تا تو را گذشته مرا دستاویزی برای دزدیدن حال و آینده ات سازد.