کتاب معرفی مکتب های فلسفی هند

مجموعه‌ی حاضر در فصل نخست، شامل اصول کلی فلسفه‌ی هند به همراه طرحی اجمالی از هر مکتب است. در این بخش مباحثی نظیر “ماهیت فلسفه”، “معنا و قلمرو و فلسفه‌ی هند”، “مکتب‌های فلسفی هند”، “جایگاه مرجعیت و احتجاج عقلانی در فلسفه‌ی هند”، “چگونگی تکوین فلسفه‌ی هند”، “وجوه اشتراک مکتب‌های فلسفی هند” و “زمینه و پیشینه‌ی زمان و مکان این مکاتب”، بازگو شده‌اند. در فصل‌های بعدی کتاب، دیدگاه‌های برخی مکاتب فلسفی هند نظیر مکتب “چارواکا”، جایتا”، “بودا”، “نیایا”، “وی شه شیکا”، “سانک های”، “یوگا”، “می‌مام‌سا” و “ودانتا” مطرح می‌شود. از وجوه مشترک این مکاتب، می‌توان به این موارد، اشاره کرد: “چگونگی زیستن به بهترین نحو ممکن”، “توجه به رنج انسان در زندگی که با بدبینی آغاز می‌شود، اما با تراژدی و یاس به پایان نمی‌رسد”، “اعتقاد به یک نظم اخلاقی لایزال در هستی”، “هستی را منزلگاه اخلاق دانستن”، “جهل نسبت به واقعیت، یگانه علت رنج و اسارت”، “مراقبه‌ی (مدیتیشن) مداوم”، “مهار نفس برای تمرکز ذهن بر روی حقایق نظری” و “اعتقاد به رهایی و آزادی به منزله‌ی والاترین هدف زندگی”.