کتاب سیستمیک اجتماعی

درباره کتاب:

از سال‌های 1970 به بعد، نظریه‎‌‌های مختلفی، مانند نظریه‌ سیستم‌های باز، نظریه سیبرنتیک، نظریه ‏ارتباطات، نظریه عمومی سیستم‌ها و نظریه‎‌ سازمان، درصدد برآمدند تا رشته ‏مستقلی را با عنوان « سیستمیک » سازمان دهند. علم سیستم‌ها هنگامی که در علوم اجتماعی به‌کار برده شود، رویکرد جدیدی به پدیده‌های اجتماعی و روش مدل‌سازی روابط اجتماعی پدیدار می‌شود. این کتاب بر اساس پژوهش‎های تالکوت پارسونز، دیوید ایستن، لودویگ فن برتالانفی، نیکلاس لومان، اَلَن تورِن، ژان‌لویی لوموانی و ادگار مورن، روش سیستمیک را برای تحلیل جوامع معاصر، که سیستم‎هایی پیچیده و بیش‌پیچیده هستند، توضیح می‌دهد.