کتاب نمایشنامه ارمایل و گرمایل

درباره کتاب:

رئیس: میان این خندق علم تو به چه کار آید؟

سعدی: هیچ. همین دانم که اگر زنده مانم همین را حکایتی سازم ماندگار. مسجع باشد و ملمع.

رئیس: درنمی‌یابم چه می‌گویی اما اگر سِحر می‌دانی دریغ مکن. به سود توست.

سعدی: نمی‌دانم. سِحر نمی‌دانم.

رئیس: کنت تولوز به این سوی می‌آید…

زندانبان ذوق می‌کند.

زندانبان: جناب کنت به این سوی… به اینجا تشریف می‌آورند؟

رئیس اعتنایی به پرسش زندانبان نمی‌کند.

رئیس: با جناب کنت سخن خواهم گفت که تو را جاه و جایگاه رفیع بخشد.