کتاب خفاش بودن چگونه است

درباره کتاب:

تخیل ما کاخ هایش را با مصالحی می سازد که از جهان تجربه به دست آورده ایم هر آنچه دیده ایم شنیده ایم یا لمس کرده ایم خشت های خام این بنا هستند. به همین دلیل مرزهای تخیل ما چیزی جز مرزهای تجربه هایمان نیست بیایید این مرزها را بیازماییم. موجودی را تصور کنید که بر بازوانش پوستی نازک کشیده شده پرده ایی که او را در گرگ ومیش هوا به پرواز در می آورند تا حشرات را در آسمان شکار کند موجودی که جهان را نه با چشمان کم سویش که با پژواک فریادهایش می بیند و نقشه دنیای اطرافش را با امواج صوتی ترسیم می کند. روزها را نیز وارونه از سقف اتاق زیرشیروانی آویزان به خواب می رود. من می توانم خودم را در این تصویر جای دهم بال زدن در تاریکی حس کردن جریان هوا و آویزان ماندن اما این تخیل تنها به من می گوید که اگر من جای خفاش بودم چه حسی داشتم. این پاسخ آن پرسش بنیادین نیست پرسش اصلی این است خفاش بودن برای خود خفاش چگونه است؟ اینجاست که تخیل من به بن بست می رسد هر تلاشی برای ورود به ذهن او مرا دوباره به تجربیات انسانی ام بازمی گرداند مصالحی که من برای ساختن این جهان ذهنی در اختیار دارم همگی برچسب «انسان» خورده اند و برای فهم جهانی که با پژواک ها و غریزه هایی بیگانه ساخته شده به کلی بی فایده اند ذهن من در قفس تجربیات انسانی ام اسیر است و دنیای درونی خفاش برای همیشه یک راز سربه مهر باقی می ماند.