کتاب اوصاف پارسایان

سروش در باب نهج البلاغه دو کتاب دارد یکی همین کتاب که شرح خطبه ی همام است مشهور به خطبه ی متقین و دیگری کتاب حکمت و شریعت که دو جلدی بوده و شرحی است بسیار خواندنی بر نامه ی علی ابن ابی طالب به پسرش حسن که به نوعی وصیت نامه ی آن حضرت تلقی میشود.کتاب اوصاف پارسایان شامل یک مقدمه ، خود خطبه به زبان عربی ، ترجمه ی فارسی خطبه و سپس شرح مفصل آنست که در هیجده فصل دسته بندی شده است . این فصول ماحصل جلسات متعدد سخنرانی است که در سال 1366 در مسجد امام صادق برگزار شده است که اولین جلسه ی در اول آبانماه 66و آخرین جلسه در مورخه بیست و یکم اسفند ماه همان سال برگزار شده است.سروش در مقدمه ی کتب نوشته : در نوجوانی با دو منبع مهم اخلاق اسلامی و سلوک عملی آشنا یافتم . نخست کتاب جامع السعادات ملا مهدی نراقی و دیگری کتاب المراقبات فی اعمال السنه از میرزا جواد آقا ملکی تبریزی . شاید اگر این دو کتاب متوالیا” به چنگ من نمی افتادند من هیچگاه به تفاوت عظیم آن دو تفطن نمی یافتم .بی هیچ تردید دانستم که اخلاق اسلامی را از طهاره الاعراق ابن مسکویه و اخلاق ناصری خواجه نصیر طوسی ( که آداب می گساری را نیز در بر دارد) خواستن ، آب در هاون کوفتن و باد به غربال پیمودن است . آب را باید از سر چشمه برداشت و این سر چشمه جز ارشادات و تعلیمات پیشوایان دین نیست . کلمات پیامبر و خطبه های نهج البلاغه و دعاهای صحیفه ی سجادیه ، منبع فوار فضایل اسلام اند و برای تدوین علم اخلاق اسلامی باید از آنها مدد جست .علی که خود سر حلقه ی پارسایان بود و در سلوک و تقرب به مرتبه ی ارجمند ولایت نایل آمده بود و آموزگار بزرگ جهاد اکبر و پرده دار حرم ستر خداوند بود بهتر از هر کس دیگر شایستگی داشت که مفسر کلام باری باشد و معنی تقوا را که جامع جمیع فضایل و سر کرامت نزد حق است باز نماید و از اوصاف پارسایان که بندگان خداوندند پرده بردارد .