کتاب سلامان و ابسال

جامی نامدارترین شاعر سدهٔ ۹ هجری و زادهٔ خرجرد جام است. جامی بخشی از روزگار شاهرخ، دورهٔ ابوالقاسم بابر و ابوسعید گورکان و قسمت اعظم سلطنت سلطان حسین بایقرا را دریافته. دیوان اشعارش بزرگ است و به پیروی از امیرخسرو دهلوی آن را با نظمی نو به سه بخش فاتحة الشباب، واسطة العقد و خاتمة الحیات که گویای اشعار او در جوانی، اواسط زندگی و روزگار پیریست تقسیم کرده. از دیگر آثار منظومش هفت مثنوی معروف به هفت اورنگ است. هفت مثنوی عبارتند از: سلسلة الذهب، سلامان و ابسال، تحفة الاحرار، سبحة الابرار، یوسف و زلیخا، لیلی و مجنون و خردنامهٔ اسکندری. سلامان و ابسال، منظومه‌ای تمثیلیست در بحر رمل مسدس که هم وزن مثنوی مولاناست. سلامان و ابسال حکایتی تمثیلی است که توسط فیلسوفانی چون حنین بن اسحاق، ابن سینا و خواجه نصیرالدین طوسی به شکل‌های مختلفی روایت شده. جامی مثنوی سلامان و ابسال را بر اساس حکایت حنین بن اسحاق به نظم در آورده است.