کتاب میلاد زخم

تاریخ‌‏نگاران رسمى بسیارى از عناصر حیاتى و مهم جنبش جنگل را نادیده گرفته‌‏اند. گویى آنها، به قول دکارت، «پست‌‏ترین و کم‌‏آوازه‌‏ترین» بخش‌‏هاى آن تاریخ بودند. در سراسر این کتاب توجه خواننده را به سانسور سفت و سختى که بر اسناد بایگانى‌‏هاى مربوط به تاریخ ایران اعمال مى‏‌شده است و برخورد ایدئولوژیک و مغرضانه بسیارى از پژوهشگران جلب کرده‌‏ایم. اگر تجربه‌‏ى ایران در قرن بیستم و نتایج فاجعه‏‌بارش دلالت بر چیزى داشته باشد، اکنون وقت آن رسیده که این تاریخ را در تمامیت آن بازسازى کنیم، تا بتوانیم از مزایاى آگاهى کامل تاریخى برخوردار شویم.

تا آنجا که به ایرانیان مربوط مى‌‏شود، اگر درباره‌‏ى جنبش جنگل اسطوره‏‌پردازى نمى‌‏شد، بلکه به‌‏عنوان یک درس تاریخى مورد بررسى قرار مى‏‌گرفت، چه‌بسا بسیارى از خطاهاى نسل‏‌هاى پس از جنگ جهانى دوم قابل اجتناب بود. بنابراین، مى‌‏توانیم دریابیم که چگونه ایدئولوژیک کردن تاریخ چون مانعى در راه آگاهى تاریخى عمل مى‏‌کند.