کتاب کاغذ دیواری زرد

درباره‌ی کتاب :

نویسنده ی کتاب، شارلوت پرکینز گیلمن، بعد از به دنیا آوردن دخترش دچار افسردگی بعد از زایمان می‌ شود و برای درمان به پزشکی سرشناس مراجعه می‌ کند: دکتر سایلس ویر میچل، پدر علم عصب‌ شناسی. دکتر میچل ــ که معتقد بود زن‌ ها افسرده نمی‌ شوند، بلکه هیستریک می‌ شوند و هیستری هم درمانی جز استراحت ندارد ــ به گیلمن توصیه می‌ کند مدتی کار را کنار بگذارد، نه بنویسد، نه بخواند و همراه شوهر و فرزندش خانه‌ ای روستایی کرایه کند و همان‌جا بماند و استراحت کند تا حالش بهتر شود.
گیلمن بعد از گذراندن دوره ی درمان داستان «کاغذدیواری زرد» را می‌نویسد. چند دهه ی بعد این داستان می‌ شود یکی از مهمترین داستان‌ های سبک گوتیک آمریکایی که در دانشگاه‌ های جهان آن را تدریس می‌ کنند. علت اینکه امروزه این اثر در زمره ی ادبیات گوتیک آمریکا قرار می‌ گیرد، تعلیق بسیار زیاد داستان و توصیفات مالیخولیایی زن از کاغذدیواری اتاقش و سایه‌ ای ا‌ست که در پس آن می‌ بیند، تا جایی که منتقدان بسیاری این داستان را هم‌رده ی «یک شاخه رز برای امیلی» فاکنر می‌ دانند.