کتاب قصه پژوهی ایرانی

قصه پژوهی ایرانی کتابی است درباره ی قصه های عامیانه ی آمره، روستایی از توابع شهرستان خلجستان استان قم و نتیجه ی این اعتقاد نویسنده است که «ادبیات شفاهی راهی است برای شناخت و تحلیل روحیات یک ملت.» این کتاب شامل روایت سی قصه از ادبیات شفاهی آمره به زبان فارسی است که طی سال های 1372 تا 1392 به شیوه ی مطالعات میدانی و به نقل از ده راوی مختلف گردآوری شده اند. نویسنده در پیش گفتار خود به این مساله اشاره می کند که در تحلیل و تدوین این کتاب مباحث گوناگون زبان شناختی از آواشناسی و دستور زبان گرفته تا معنا شناسی و گویش شناسی دخیل بوده اند.